ok, purata saya update blog ialah sehari seminggu
dan saya baru perasan, majoriti entry saya ialah tentang perkara2 kelakar yang berlaku sekeliling saya, especially syaura
mungkin kerana most of the time, saya cuba untuk lari dari memikirkan perkara2 yang tidak seronok
kerana nature kerja saya sekarang ialah deal dengan orang setiap hari
perangai orang yang lain2, kadang2 memang menyakitkan hati
banyak kali jugaklah, saya sedang marah dan saya type dalam entry
tapi bila habis type saja, marah saya akan reda, mungkin sebab saya dah meluahkan secara tulisan
jadi saya rasa buat apa saya mahu post, buat menyakitkan hati saya je kalau baca semula nanti kan
bagus juga menjadi seseorang yang short term memory ini, contohnya pukul 2 petang bertekak pasal kerja, sampai rasa nak lempang orang itu sebab pendapat yang berlainan, atau suka perli2, atau suka mengarah macam diktator atau menjadi talam dua muka
tapi pukul 4 petang dah berbaik2 dan bergurau senda semula seperti tiada apa2 berlaku
oh adakah itu yang bernama professional atau kerana sudah puas hati melepaskan apa yang terbuku di hati secara shouting at each other?
yang penting, lepas office hour, kalau boleh aku takmau tengok muka ko di mana2 lagi ofismate, sebab nanti aku teringat pasal kerja, boleh?
matila kalau kawan ofis baca belog
*sigh
inilah dia kehidupan, kita takkan dapat semua yang kita nak
my previous company is my safe harbour, but my family was not there
but now that my family is here, i'm sailing away from my safe harbour
ok entry ini langsung tidak seronok, sila jangan baca -_-
3 comments:
Yes, I love your entries because they are funny & kisah tentang Syaura. They make my day.
But I read all your entries. Cuma comment atau tidak comment aje. Haha.
weh, dh terbaca sampai abes. mcm mn?
hannah: haha, tq..never thought that people would read my entries. kan dulu mula2 konon macam nak jadi diari sahaja =p
intan: ah, tu la. reminder muncul bila dah habis cerita
Post a Comment